آیات خواهرم!

چگونه بنویسم از تو ؟ از تویی که مظلومیتت چند روزیست بر سرم آوار شده...

از زمانی که خبر جانسوز ، درد آلود و زجر آور جسارت به تو منتشر شد...

از فکر تو خوابم نمی برد...

بالشم از اشک گرمی که برایت ریختم هنوز خیس است...

دیگر با کسی کاری ندارم...

شاید دیگران بخواهند به داستان تو مثل صفحه حوادث روزنامه نگاه کنند..

شاید این خبر ها برای ما عادی شده است...

شاید دلمان می خواهد رمانتیک تر از همیشه همه چیز را گل و بلبل ببینیم...

اما تو هیچوقت برای من عادی نمی شوی...

و وای بر ما اگر سر آسوده زمین بگذاریم در حالی که ندای مظلومان بر آسمان بلند است.

خواهرم ! آیات...

بقیه ی حرف هایم را برایت خواهم گریست...